Q&A – Fizjoterapeuci i specjaliści rehabilitacji
1. Czy trening siłowy może być elementem profilaktyki wad postawy?
Tak – trening siłowy to jedno z najbardziej niedocenianych narzędzi profilaktycznych w kontekście postawy. Odpowiednio dobrane ćwiczenia:
-
wzmacniają mięśnie głębokie i stabilizujące,
-
poprawiają ułożenie miednicy i łopatek,
-
zwiększają świadomość ciała (propriocepcję).
Nie każdy uczeń potrzebuje terapii. Każdy potrzebuje siły.
2. Czy dzieci z wadami postawy mogą ćwiczyć siłowo?
Tak – ale pod warunkiem:
-
indywidualnego dobrania ćwiczeń,
-
nadzoru nauczyciela lub fizjoterapeuty,
-
odpowiedniego sprzętu (np. maszyny z pełną regulacją).
Trening siłowy nie pogłębia wad postawy – jeśli jest prowadzony mądrze, często je koryguje.
3. Czy trening siłowy nadaje się do prewencji kontuzji?
Tak – Regularny trening oporowy:
-
poprawia kontrolę nerwowo-mięśniową,
-
zwiększa odporność ścięgien i więzadeł,
-
zmniejsza asymetrie,
-
poprawia balans siły między antagonistami.
To nowoczesna prehabilitacja – nie tylko leczenie po fakcie.
4. Jak fizjoterapeuci mogą współpracować z projektem Szkolnej Siłowni Marzeń?
-
Konsultować programy ćwiczeń w szkołach,
-
wspierać nauczycieli Lekcji Siły i Zdrowia,
-
prowadzić zajęcia z dziećmi z zaburzeniami postawy,
-
monitorować postępy przy pomocy aplikacji i paszportu siły.
To szansa na realne zaangażowanie w pracę populacyjną – nie tylko 1:1.
5. Czy seniorzy po urazach mogą bezpiecznie ćwiczyć siłowo?
Tak – trening siłowy to jedna z najlepszych metod powrotu do funkcji po:
-
złamaniu,
-
endoprotezie,
-
urazie barku,
-
kolana czy kręgosłupa.
Oczywiście wymaga indywidualizacji – ale jest kluczowym elementem powrotu do niezależności.
6. Jakie korzyści z treningu siłowego obserwujemy u pacjentów neurologicznych?
Poprawa stabilizacji centralnej, redukcja asymetrii i kompensacji, lepsze przetwarzanie sensoryczne, wzrost aktywności układu siatkowatego i kory ruchowej.
To naturalna stymulacja neuroplastyczności – przez opór, napięcie i rytmiczny ruch.
7. Czy maszyny siłowe nie ograniczają funkcjonalności ruchu?
Nie – jeśli są używane jako narzędzie terapeutyczne i edukacyjne. Maszyny zapewniają: – bezpieczne, stabilne prowadzenie ruchu, eliminację kompensacji, precyzyjne dozowanie obciążenia.
W połączeniu z ćwiczeniami funkcjonalnymi – tworzą kompletne środowisko rehabilitacyjne.
8. Czy fizjoterapeuta może korzystać z aplikacji i paszportu siły?
Tak – aplikacja i paszport są narzędziami, które można włączyć do procesu terapeutycznego:
-
do testowania,
-
do planowania progresji,
-
do monitorowania funkcji mięśniowych,
-
do edukacji pacjenta.
To nowa jakość współpracy między edukacją, terapią i technologią.
9. Czy fizjoterapeuci mogą wdrażać elementy projektu poza szkołą?
Tak, w gabinetach, klubach seniora, fundacjach, programach społecznych, placówkach dziennych.
To modułowy system, który może działać wszędzie tam, gdzie są ludzie i ruch.
10. Dlaczego warto, by fizjoterapeuci byli częścią zespołu edukacji biologicznej?
Bo to specjaliści od ciała w praktyce. Ich wiedza i doświadczenie: podnoszą jakość edukacji ruchowej, wspierają nauczycieli, pomagają wychwycić problemy na wczesnym etapie.
To łączenie edukacji, terapii i prewencji – w jednym systemie.
11. Czy trening siłowy w Szkolnej Siłowni Marzeń zmniejsza ryzyko kontuzji?
Tak – znacząco. Dzieci i młodzież, które wzmacniają mięśnie głębokie, poprawiają stabilizację, uczą się kontroli ciała i pracy oddechowej:
-
rzadziej doznają urazów w sporcie,
-
lepiej kompensują przeciążenia szkolne (np. dźwiganie plecaka, siedzenie w ławce),
-
szybciej reagują na bodźce ruchowe.
To prewencja kontuzji przez budowanie struktury, a nie zakazywanie aktywności.
12. Czy Szkolna Siłownia Marzeń może być miejscem powrotu do aktywności po kontuzji?
Tak – i to jest jedna z najbardziej przełomowych funkcji tego projektu. Uczeń po kontuzji może:
-
wrócić do ruchu w znanym,
-
bezpiecznym środowisku,
-
ćwiczyć indywidualnie,
-
zgodnie z zaleceniami fizjoterapeuty,
-
stopniowo odbudowywać siłę i funkcję pod opieką nauczyciela biologicznego rozwoju.
To most między rehabilitacją a edukacją, który dotąd nie istniał.
13. Czy fizjoterapeuta może pracować w szkole jako opiekun powrotu do aktywności?
Tak – to jedno z nowych możliwych pól współpracy. Fizjoterapeuta:
-
wspiera uczniów wracających po urazach,
-
tworzy plany powrotu do ruchu,
-
pracuje z nauczycielem w formie zespołu,
-
edukuje całą klasę, jak unikać kontuzji.