Q&A – Politycy i decydenci publiczni
1. Czy ten projekt naprawdę może poprawić zdrowie społeczeństwa?
Tak – i to w sposób mierzalny i długofalowy. Trening siłowy działa jednocześnie na:
-
zdrowie metaboliczne (cukrzyca, otyłość),
-
układ krążenia (ciśnienie, serce),
-
układ kostny (osteoporoza, złamania),
-
układ nerwowy (depresja, stres),
-
jakość życia i samodzielność.
To najtańsza i najbardziej uniwersalna interwencja zdrowotna.
2. Czy wdrożenie projektu wymaga ogromnych nakładów finansowych?
Nie – projekt opiera się na infrastrukturze, która już istnieje: szkołach. Koszty jednostkowe (np. 1 moduł treningowy TYTAX) są wielokrotnie niższe niż leczenie skutków braku siły:
-
hospitalizacje,
-
leki,
-
rehabilitacja,
-
niezdolność do pracy.
To inwestycja, która zwraca się szybciej niż infrastruktura drogowa czy sportowa.
3. Czy wdrożenie jest możliwe na poziomie lokalnym – np. w gminie lub powiecie?
Tak – i właśnie od poziomu lokalnego najlepiej zacząć. Gmina może:
-
wprowadzić Szkolną Siłownię Marzeń w jednej lub kilku szkołach,
-
wykorzystać istniejące pomieszczenia,
-
przeszkolić kadrę,
-
włączyć seniorów i rodziców.
To model lokalnego centrum biologicznego zdrowia – zbudowany wokół szkoły.
4. Czy projekt jest zgodny z priorytetami zdrowia publicznego i edukacji?
Tak – w 100%. Wpisuje się w cele:
-
promocji zdrowia,
-
profilaktyki chorób cywilizacyjnych,
-
edukacji prozdrowotnej,
-
aktywizacji społeczności lokalnych.
To projekt integrujący polityki sektorowe w ramach jednej, spójnej strategii.
5. Czy społeczeństwo „jest gotowe” na taki projekt?
Tak – dane pokazują, że:
-
rodzice chcą, by ich dzieci były silniejsze i zdrowsze,
-
nauczyciele szukają nowej formuły edukacji fizycznej,
-
seniorzy chcą ćwiczyć, ale nie mają gdzie.
Opór nie jest w społeczeństwie – tylko w braku struktury. Projekt ją daje.
6. Czy można mierzyć efekty projektu?
Tak, dzięki:
-
testom siły i zdrowia,
-
Paszportowi Siły,
-
aplikacji,
-
wskaźnikom porównawczym (przed/po, szkoła/szkoła, gmina/gmina).
To projekt z wbudowanym systemem monitorowania efektów – zdrowotnych, edukacyjnych i społecznych.
7. Czy trening siłowy to odpowiedni kierunek dla szkół i polityki publicznej?
Tak – bo nie chodzi o „siłownię”, tylko o wzmocnienie biologicznych fundamentów dzieci i młodzieży. To nie trend sportowy. To odpowiedź na:
-
otyłość,
-
depresję,
-
słabą postawę,
-
brak energii,
-
uzależnienia od ekranów.
To strategia przyszłości – nie tylko edukacyjna, ale cywilizacyjna.
8. Czy ten projekt może mieć znaczenie wyborcze / wizerunkowe?
Tak – to projekt:
-
pozytywny,
-
apolityczny,
-
łatwy do komunikacji społecznej,
-
niosący realne korzyści dla rodzin, dzieci, szkół i seniorów.
Polityk, który wspiera ten projekt, pokazuje, że rozumie zdrowie, edukację i długofalowe interesy społeczne.
9. Czy projekt da się skalować na poziom krajowy lub europejski?
Tak – opiera się na:
-
uniwersalnej biologii,
-
istniejącej infrastrukturze,
-
gotowych narzędziach cyfrowych i edukacyjnych.
Można go wdrażać: w skali województwa, kraju, jako komponent programów UE (Horizon, EU4Health, Erasmus+).
To model do replikacji – nie eksperyment.
10. Jak zacząć wdrażanie w swojej gminie, mieście, regionie?
-
Wybierz jedną szkołę jako pilotaż,
-
skontaktuj się z zespołem projektu,
-
zorganizuj spotkanie z dyrektorem, nauczycielem, fizjoterapeutą,
-
zaproponuj zakup zestawu podstawowego i przeszkolenie kadry,
-
po 3 miesiącach zbierz dane i zaplanuj rozwinięcie.